Ο Σαρκοζί και η διαμάχη για το θηλασμό

«Ο θηλασμός είναι χαρά αλλά και ένα είδος σκλαβιάς», είπε ο Νικολά Σαρκοζί και οι γαλλίδες μητέρες έπεσαν να τον φάνε. Ή τουλάχιστον αυτή ήταν η είδηση. Κι όμως, υπάρχουν πολλές άλλες, οι υπόλοιπες μισές ίσως, που θα έλεγαν «Μα, ναι, κάπως έτσι είναι, πού το βρίσκετε το κακό;».
Η μεγάλη τάση υπεράσπισης του θηλασμού τα τελευταία χρόνια έχει χωρίσει τις γυναίκες σε δύο στρατόπεδα: αυτές που ασπάζονται τη «νατουραλιστική» μόδα για φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο, μακροχρόνιο θηλασμό και τις new age θεωρίες για τη διαπαιδαγώγηση και εκείνες που αναρωτιούνται τι νόημα είχε ο φεμινισμός τελικά, εάν πρέπει να επιστρέψουμε στις παραδοσιακές αξίες
Γεννάς το πρώτο σου παιδί και θέλεις  να είσαι καλή μητέρα. Αν θέλεις το καλύτερο για το μωρό σου, θα πρέπει να  το θηλάσεις από 6 μήνες έως 2 χρόνια. Αν έχεις και  οικολογική συνείδηση δεν θα αγοράσεις πάνες μιας χρήσης, αλλά  υφασμάτινες, τις οποίες θα πλένεις (κατά προτίμηση στο χέρι, με αγνά  σαπούνια). Θα είσαι με το παιδί σου 24 ώρες το 24ωρο, δεν θα κάνεις σεξ (ο θηλασμός σου ρίχνει τη λίμπιντο και ξηραίνει τον κόλπο) και φυσικά θα έχεις ξεχάσει την καριέρα σου. Και μια μέρα θα διαπιστώσεις ότι  έχεις εξαντληθεί σωματικά και  ψυχολογικά, αλλά ποιος νοιάζεται; Τώρα ανήκεις σε ένα ανώτερο ανθρώπινο είδος: είσαι μητέρα.
Ή μπορείς να κάνεις το άλλο: να  πετάξεις στο μωρό ένα μπιμπερό με γάλα-σκόνη, να γυρίσεις στο γραφείο, να πάρεις νταντά, να βγεις για ένα ποτό και να ξαναβρείς τον εαυτό σου. Έτσι θα γλιτώσεις από τη νέα μεγάλη  καταπίεση που οι ίδιες οι γυναίκες επέβαλαν στο φύλο τους, τη μητρότητα, και δεν θα φας το παραμύθι ότι η ανατροφή παιδιών είναι το  σημαντικότερο πράγμα που έχεις καταφέρει ποτέ. Γιατί είσαι πρώτα γυναίκα και μετά μάνα.
Αυτά γράφει περίπου η αμφιλεγόμενη Γαλλίδα  φεμινίστρια Ελιζαμπέτ Μπαντεντέρ στο τελευταίο βιβλίο της «Le conflit, la femme et la mère» («Η σύγκρουση, η γυναίκα και η μητέρα») προκαλώντας την μήνιν άλλων φεμινιστριών, οικολογικών οργανώσεων και μητέρων. Η συγγραφέας τρελαίνεται να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα. Δεν είναι η πρώτη  φορά που παίζει τον δικηγόρο του διαβόλου «προδίδοντας» το στρατόπεδό  της, κάτι που άλλοι βρίσκουν απαράδεκτο, άλλοι ιντριγκαδόρικο.
«Μια επανάσταση έχει λάβει χώρα στην  αντίληψή μας για τη μητρότητα χωρίς καν να το πάρουμε είδηση. Μια  επανάσταση που έχει μειώσει τις ελευθερίες των γυναικών και έχει καταστρέψει τις επαγγελματικές προοπτικές τους. Οι γυναίκες κατάφεραν να ξεφορτωθούν την καταπίεση των ανδρών μόνο και μόνο για να επιβάλουν οι ίδιες σήμερα στον εαυτό τους μια νέα, πολύ πιο επικίνδυνη τυραννία: αυτή των παιδιών τους», μας είπε η Μπαντεντέρ. 
«Η μητρότητα θέτει δυσβάσταχτα βάρη στις γυναίκες και προκαλεί ενοχές σε όσες δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Πετάει στα σκουπίδια ό,τι είχαμε πετύχει ως σήμερα, κάνει την ισότητα ανύπαρκτη. Είναι ένα βήμα προς τα πίσω».
Η κοινωνία δεν συμπαθεί τη μητέρα που δεν θηλάζει. Κάθε κουτί βρεφικής τροφής που κυκλοφορεί στον Δυτικό κόσμο φέρει υποχρεωτικά μια παρόμοια  προειδοποίηση: «Προσοχή, το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο για το παιδί  σας!», όπως το «κάπνισμα βλάπτει» στα τσιγάρα.
Θήλασα για τέσσερις μήνες, μέχρι να επιστρέψω στη δουλειά, μετά έδωσα στο μωρό μπιμπερό. Βέβαια, ακόμη με στοιχειώνει το γεμάτο επικριτική συγκατάβαση ύφος κάποιας γνωστής μας ότι η κόρη μου ήταν λίγο πιο γεροδεμένη σε σύγκριση με μωρά της ηλικίας της που τρέφονται μόνο από τη μαμά τους γιατί «έτσι είναι τα παιδάκια που πίνουν ξένο γάλα».
«Ξένο». Αυτός είναι ο επίσημος όρος για το μη μητρικό γάλα. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Κάποια στιγμή η μητέρα του του «ξένου», του «έτοιμου» έπαψε να θεωρείται  φεμινίστρια, αλλά διαβολογυναίκα. Μια ολόκληρη σχολή σκέψης που  ευαγγελιζόταν την επιστροφή σε κάθε είδους φυσιολογικό μας έκανε να δούμε τη μητρότητα ως αποστολή.
Τα tabloids γέμισαν φωτογραφίες με καρότσια, πρώην σύμβολα του σεξ γίνονταν το ένα μετά το άλλο σύμβολα new age γονιμότητας: η Αντζελίνα Τζολί κυκλοφορούσε με ένα  τσαμπί παιδιά, η Γκουίνεθ Πάλτροου μεγάλωσε (λέει) την κόρη της χωρίς νταντά, καταξιωμένες σταρ έβρισκαν την ολοκλήρωση όταν επιτέλους κατάφερναν  να γεννήσουν (Νικόλ Κίντμαν, Τζούλια Ρόμπερτς, Σάλμα Χάγεκ).
Η ήρεμη  οικογενειακή ζωή έγινε η απάντηση στον καταναλωτισμό και στην  κρεατομηχανή της καριέρας. Έπαιξε τον ρόλο της και η κρίση: το να μείνεις σπίτι και να φτιάχνεις μαρμελάδες ακούγεται απείρως πιο  ελκυστικό από το να παλεύεις σαν μονομάχος στην αρένα της εργασιακής  αβεβαιότητας.
«Η ζωή των γυναικών έχει δυσκολέψει ούτως ή άλλως τα τελευταία 20 χρόνια. Από τη μία η επαγγελματική ζωή είναι όλο και πιο άσχημη και αγχωτική και  από την άλλη παρατηρούμε μια αυξανόμενη πίεση ηθικής φύσης στα  καθήκοντα μιας γυναίκας», συνέχισε η Ελιζαμπέτ.
Κάποια στιγμή η μητέρα του «έτοιμου» έπαψε να θεωρείται  φεμινίστρια, αλλά διαβολογυναίκα. Μια ολόκληρη σχολή σκέψης που  ευαγγελιζόταν την επιστροφή σε κάθε είδους φυσιολογικό μας έκανε να δούμε τη μητρότητα ως αποστολή.
Μια μητέρα, που έμεινε δύο χρόνια στο σπίτι, και επέστρεψε στη δουλειά της ως μάνατζερ, βρίσκει ίσως τη χρυσή τομή ανάμεσα στους εξτρίμ αφορισμούς της Γαλλίδας συγγραφέα και τις φυσιολατρικές εμμονές: «Δεν έχει να  κάνει με τις πάνες ούτε με τα πλαστικά μπιμπερό. Η πραγματική διαμάχη δεν  είναι ανάμεσα στη γυναίκα και στη μητέρα, αλλά ανάμεσα στη γυναίκα και στην εταιρεία».  Τι κίνητρα και διευκολύνσεις σου παρέχει η  επιχείρηση για να συνεχίσεις να μεγαλουργείς στη δουλειά σου χωρίς να παραμελείς το παιδί σου; Και αλήθεια, ποιος θα πληρώνει τη «γυναίκα» όταν όλοι ξέρουμε ότι το ωράριο ενός δημόσιου παιδικού σταθμού δεν συμπίπτει με τις δικές σου υπερωρίες (και φιλοδοξίες);

Γαλάτεια Λασκαράκη
Εφ. Το Βήμα, 19 Νοεμβρίου 2011

Ερωτήσεις:

  • Ποιο είναι το θέμα το κειμένου;
  • Ποια η θέση της συγγραφέα;
  • Ποιος είναι ο σκοπός/πρόθεση του κειμένου;
  1. Με ποιο τρόπο (τρόπους) αναπτύσσεται η δεύτερη παράγραφος του κειμένου; Να δικαιολογήσετε την απάντησή σας
  2. Να εντοπίσετε στο κείμενο τρία σημεία ειρωνείας και τα μέσα που χρησιμοποιεί η συγγραφέας για να την εκφράσει.
  3. Ποια νοηματική σχέση συνδέει την τρίτη με την τέταρτη παράγραφο;
  4. Ποια είναι τα δομικά στοιχεία της τρίτης παραγράφου;
  5. Να εντοπίσετε στο κείμενο τρόπους και μέσα πειθούς που χρησιμοποιεί η συγγραφέας και να δικαιολογήσετε την απάντησή σας.
  6. Τα tabloids γέμισαν φωτογραφίες με καρότσια, πρώην σύμβολα του σεξ γίνονταν το ένα μετά το άλλο σύμβολα new age γονιμότητας: η Αντζελίνα Τζολί κυκλοφορούσε με ένα  τσαμπί παιδιά, η Γκουίνεθ Πάλτροου μεγάλωσε (λέει) την κόρη της χωρίς νταντά, καταξιωμένες σταρ έβρισκαν την ολοκλήρωση όταν επιτέλους κατάφερναν  να γεννήσουν (Νικόλ Κίντμαν, Τζούλια Ρόμπερτς, Σάλμα Χάγεκ): να σχολιάσετε την παραπάνω διαπίστωση σε μια παράγραφο 80-100 περίπου λέξεων.
  7. Η πραγματική διαμάχη δεν  είναι ανάμεσα στη γυναίκα και στη μητέρα, αλλά ανάμεσα στη γυναίκα και στην εταιρεία»: να αναπτύξετε το επιχείρημα σε μια παράγραφο 80-100 περίπου λέξεων.



Δεν υπάρχουν σχόλια: