Τα τηλεπαράθυρα, λοιπόν, είναι η χαρά του μαϊντανού (ως φυτό που είναι, άλλωστε, σε παράθυρα και παρτέρια τον βρίσκεις!) Σε αυτά εμφανίζονται οι γνωστοί έλληνες πανεπιστήμονες που έχουν άποψη για όλα και την τεκμηριώνουν πάντα με ουρλιαχτά και υστερίες. Άλλωστε, όταν έχεις άλλα τρία παράθυρα γύρω σου, πρέπει να φωνάξεις για να ακουστείς! Σε οποιοδήποτε θέμα, από τις πανελλήνιες μέχρι τον πόλεμο στο Ιράκ, πρέπει να φιλοξενείται και ο ανάλογος μαϊντανός. Δεν χρειάζεται να έχει ιδιαίτερες γνώσεις πάνω στο θέμα, ούτως ή άλλως δεν τον ακούει και κανένας... Η θέση να είναι γεμάτη και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε! Ξεχασμένοι παρουσιαστές, αποτυχημένοι τραγουδιστές, ανισόρροποι δικηγόροι, κάθε άσχετος και τελειωμένος κάνει ουρά για να βγει σε κάνα παραθυράκι, μπας και θυμηθούμε τη φάτσα του...
Υπάρχουν αρκετά είδη τηλεπαραθύρων, αναλόγως -φυσικά- με το κανάλι ή την εκπομπή...
Έχουμε, πρώτα απ' όλα, τα εσωτερικά παράθυρα. Αυτά τα οποία φιλοξενούν τους ρεπόρτερ και τους σχολιαστές (νέα μόδα αυτή) του σταθμού. Εκεί θα εμφανιστεί ο δημοσιογράφος να δώσει τις λεπτομέρειες για το θέμα του, είτε είναι το ασφαλιστικό (βλ. κάποιο σοβαρό κανάλι) είτε είναι οι τελευταίες ατάκες της Άντζελας (βλ. Star). Επίσης, στα εσωτερικά παράθυρα μπαστακώνονται οι σχολιαστές του σταθμού. Οι σχολιαστές είναι αυτοί που ως γνήσιοι, αντικειμενικοί δημοσιογράφοι, βγαίνουν για να πούνε την προσωπική τους άποψη... (ναι, ξέρω, είναι οξύμωρο, αλλά δεν υπάρχουν αντικειμενικοί δημοσιογράφοι, βλέπετε!) Ο μόνος τρόπος να πείσουν τον κόσμο ότι η άποψη τους είναι και η σωστή, είναι να φωνάζουν όλη την ώρα και να μιλάνε ταυτόχρονα με τους καλεσμένους, μην τυχόν και προλάβουν να πούνε κάνα επιχείρημα. Άλλοι σχολιαστές χρησιμοποιούν πιο άμεση προσέγγιση, κλαίγοντας με λυγμούς ενθυμούμενοι τα τραγικά παιδικά τους χρόνια. Τέλος, υπάρχουν και οι ειδικοί σχολιαστές που η γνώμη τους δεν απασχολεί κανέναν, γι' αυτό κι αυτοί είναι κακιασμένοι και θάβουν το σύμπαν.
Επίσης, υπάρχουν τα εξωτερικά παράθυρα. Αυτά τα οποία χρησιμοποιούνται για τις συνδέσεις σε νοσοκομεία, αστυνομίες και τόπους φονικών -γνωστά στέκια δημοσιογράφων. Στα εξωτερικά παράθυρα φιλοξενούνται μαζί με τους ανταποκριτές και οι εκάστοτε καλεσμένοι τους, αυτόπτες μάρτυρες, τραγικά θύματα, πυροσβέστες και πάει λέγοντας. Αν, μάλιστα, πρόκειται για κάποιο καυτό συμβάν και έχουν μαζευτεί όλα τα κανάλια, ο δύστυχος μάρτυρας πρέπει να είναι εφοδιασμένος με τέσσερα αυτιά, για να χωρέσουν όλα τα ακουστικά που του χώνουν μέσα στα αυτιά οι δημοσιογράφοι.
Υπάρχουν και τα βουλευτικά-υπουργικά παράθυρα. Φιλοξενούν τους ίδιους μαϊντανο-υπουργούς που παίρνουν σβάρνα τα κανάλια και λένε τις ίδιες αρλούμπες... (οι άλλοι φταίνε, όχι εμείς!)
Μετά, σειρά έχουν τα VIP παράθυρα. Φιλοξενούν τεράστιες προσωπικότητες και δεν είναι απλά παράθυρα, καθώς το λινκ γίνεται απευθείας από το σπίτι, ή τον εργασιακό χώρο του καλεσμένου. Στα VIP παράθυρα συζητούν μόνο θέματα υψηλού στοχασμού, όπως τα δικαιώματα της γυναίκας, οι ανύπαντρες μητέρες και άλλα δακρύβρεχτα, ενώ στο τέλος μαθαίνουμε και τα καλλιτεχνικά σχέδια του καλεσμένου...
Επίσης, τα παράθυρα-έκπληξη! Λέγονται έτσι, διότι δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου τύχει! Μπορεί εκεί που τσακώνονται τα παράθυρα μεταξύ τους, να σηκωθεί ένας ζοχαδιασμένος, να πετάξει το ακουστικό και να φύγει! Ή ξαφνικά, την ώρα που μιλάει, να χτυπήσει το κινητό του, να απαντήσει και να αρχίσει να κάνει δηλώσεις σε άλλο κανάλι! Και διάφορα άλλα ευτράπελα. Τύποι που βαριούνται να περιμένουν τη σειρά τους και ρίχνουν κάναν υπνάκο, άλλοι που παθαίνουν αμόκ και αρχίζουν τα μπινελίκια και πολλά ακόμα!
Κείμενο από μπλογκ
Ερωτήσεις:
- Μπορείς να επισημάνεις, με βάση την εμπειρία σου, τη σχέση που έχει ο λόγος των καλεσμένων στα διάφορα είδη τηλεπαραθύρων με τα εξωγλωσσικά στοιχεία της ομιλίας τους (χειρονομίες, έκφραση προσώπου, βλέμμα κλπ);
- Ποιος είναι ο ρόλος του συντονιστή στις συζητήσεις αυτού του τύπου και γιατί;
- Πότε και για ποιους λόγους μιλούν ταυτόχρονα δύο ή περισσότερα άτομα σε μια τέτοια συζήτηση; Ποιό είναι το αποτέλεσμα για την ίδια τη συζήτηση και για τον τηλεθεατή;
- Ποιες είναι οι τηλεοπτικές συνθήκες που γίνονται αυτές οι συζητήσεις και πώς επηρεάζουν την εξέλιξη της συζήτησης;
- Για ποιους λόγους, νομίζεις, πως καθιερώθηκαν τα τηλεπαράθυρα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς; Πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν παραγωγικά σ’ ένα διάλογο;
- Αφού μελετήσεις το κείμενο προσπάθησε να εντοπίσεις και να καταγράψεις με συντομία τις συμπεριφορές που ακυρώνουν έναν διάλογο στα τηλεπαράθυρα.
- Με βάση τις προϋποθέσεις ενός γόνιμου διαλόγου όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο (σελ. 111), μπορείς να διαπιστώσεις ποιες από αυτές ισχύουν και ποιες όχι σ’ ένα διάλογο τηλεπαραθύρων; Έχει σχέση το θέμα με την τήρηση των προϋποθέσεων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου